Quran in Polish
Al-Qasas
- 28. Surah al-Qasas
[DZIEJE, objawiona w Mekce]
W imię Boga Litościwego i Miłosiernego.
- 1. T. S. M.
Te głoski są znakiem księgi prawdy.
- 2. Dla nauki wiernych, opowiem ci niektóre prawdziwe zdarzenia z dziejów Mojżesza i Faraona.
- 3. Faraon podniósłszy się w pychę na Egipskim tronie, podzielił lud swój na różne części, a będąc samowładcą, zaczął ich osłabiać, rozkazał zabijać synów, oszczędzając tylko córki. Był to człowiek przewrotny.
- 4. Chciałem uciśnionych osypać memi darami, chciałem ich wywyższyć na imanow, i dać im dziedzictwo.
- 5. Chciałem zapewnić im władzę w tym kraju, i oczom Faraona i Hamana, jego wezyra, i ich wojska, rozwinąć cuda, którychby się lękali.
- 6. Powiedziałem do matki Mojżesza, karm syna twojego, a jeśli się lękasz o jego życie, połóż go nad Nilem; nie obawiaj się, nie smuć, powrócę go twoim modłom i uczynię go Prorokiem.
- 7. Rodzina Faraona, przyjęła tego który kiedyś miał zostać jej nieprzyjacielem i sprawić jej gorzki smutek, bo Faraon i Haman byli występnymi.
- 8. Niech to dziecko będzie rozkosze oczu naszych, rzekła królowa Egiptu; nie zabijajcie go, może kiedy wyjdzie to nam na korzyść, żeśmy go przyjęli; przybierzmy go za syna. Oni nie znali przyszłości.
- 9. Niespokojna matka Mojżesza, o mało nie wydała syna alem dał więzy jej sercu aby została wierna.
- 10. Kazała ona siostrze Mojżesza aby poszła za dzieckiem, ta szła za niem zdaleka, w obawie aby jej nie spostrzeżono?
- 11. Wierne memu przykazaniu dziecko, nie chciało przyjmować pokarmu od cudzych mamek. Czy chcecie, rzekła jego siostra, abym wam wskazała rodzinę, u której to dziecko może być karmione i starannie wychowane? Zgodzono się.
- 12. Oddałem dziecię, jego matce, aby osuszyć jej łzy i uspokoić bojaźń, i aby poznała że obietnice Boskie są prawdziwe.
- 13. Gdy dorósł pewnego wieku, dałem mu mądrość i naukę, tak wynagradzam cnotę.
- 14. Dnia jednego, gdy wszedł do miasta w czasie spoczynku mieszkańców, ujrzał dwóch bijących się ludzi: Hebrajczyka i Egipcjanina, pierwszy wezwał go o pomoc, przeciw swemu przeciwnikowi, Mojżesz uderzył go i zabił, upamiętawszy się zawołał: Oto jest dzieło szatana, nieprzyjaciela i kusiciela rodzaju ludzkiego.
- 15. Panie! zawołał, popełniłem zbrodnię, racz mi przebaczyć. Bóg przebaczył mu, ponieważ jest litościwy i miłosierny.
- 16. Panie! ponieważ mi przebaczyłeś ze swego miłosierdzia, przyrzekam iż nigdy nie będę należyć do liczby bezbożnych.
- 17. Z rana nazajutrz wchodził on drżący do miasta, ogladając się na wszystkie strony z niespokojnościa, kiedy Hebrajczyk którego wczoraj odratował, powtórnie wzywał jego ratunku. Ty jesteś niesprawiedliwy zuchwalec, rzekł mu Mojżesz.
- 18. A gdy chciał siłą, odeprzeć przeciwnika, czy masz zamiar zabici mnie, jak zabiłeś wczoraj innego? zawołał jego współziomek, będzieszże słuchać swej zajadłości? chcesz być tyranem, czy wyparłeś się już wszelkiej uczciwości?
- 19. Człowiek jakiś przybiegł z końca miasta, mówiąc: Mojżeszu! wielu ludzi zgromadziwszy się, naradzają się nad skazaniem ciebie na śmierć, słuchaj mej zbawiennej rady i ratuj się ucieczką.
- 20. Mojżesz uciekł obawiając się aby nie był odkryty, i takie modły zanosił do nieba: Panie! wybaw mnie z rąk złośliwych.
- 21. Wyszedłszy z miasta, zwrócił swe kroki do kraju Madjanitów mówiąc: Panie! prowadź mnie dobrą drogą!
- 22. Przybywszy do źródła Madjan, znalazł pasterzy pojących trzody.
- 23. Spostrzegł na boku stojące dwie siostry. Co tu robicie? zapytał ich. Czekamy aż pasterze odejdą, iżbyśmy mogły napoić nasze trzody, ojciec nasz jest szanowany Szoaib.
- 24. Mojżesz zaczerpnął im wody, a ukrywszy się w cieniu, zawołał: Panie! serce me wzdychało za dobrem, które mi dajesz.
- 25. Jedna z sióstr powróciła ku niemu, a przystępując doń ze skromnością, rzekła: Ojciec mój prosi ciebie i chce ci wynagrodzić wyrządzoną nam przysługę. Mojżesz poszedłszy opowiedział starcowi swoje wypadki, a ten Mu rzekł: nie bój się niczego, już cię Bóg uratował z rąk złośliwych.
- 26. Ojcze mój! rzekła jedna z córek, weź tego człowieka do twoich usług, on jest silny i wierny, on będzie lepszym od innych.
- 27. Szoaib rzekł do Mojżesza; dam ci w zamęźcie jedna z moich córek, z warunkiem że mi służyć będziesz przez lat ośm; od ciebie zależeć będzie zostać dwa lata dłużej. Jeśli się Bogu podobać będzie, samej ludzkości i sprawiedliwości doświadczysz odemnie.
- 28. Przyjmuję twoje wezwanie, rzekł Mojżesz, ugoda trwać będzie do oznaczonego czasu, niech nikt z nas nie przestępuje onej, a Bóg będzie rękojmią naszej umowy.
- 29. Gdy skończył się czas oznaczony, Mojżesz wyszedł z swoją, rodziną, a spostrzegłszy ogień koło góry Synai, rzekł: Zaczekajcie tu, pójdę rozpoznać ten ogień, może przyniosę drzewa zapalonego do ogrzania was.
- 30. Skoro się tam przybliżył, po prawej stronie potoku płynącego przez błogosławioną dolinę, dał się słyszeć głos wychodzący z krzaku, który nań zawołał: Mojżeszu! ja jestem Bóg władca światów.
- 31. Rzuć twoją laskę. A gdy Mojżesz rzuciwszy ją postrzegł iż się jak wąż wiła, zaczął uciekać nie oglądając się. Mojżeszu odzwał się głos, zbliż się, nie lękaj się niczego, jesteś zupełnie bezpieczny.
- 32. Przyłóż twa rękę do twojego łona, a wnet stanie się białą, bez żadnego uszkodzenia, te dwa cuda zdziałasz przed Faraonem i przed możnymi Państwa, oni są przewrotni.
- 33. Panie! rzekł Mojżesz, zabiłem Egipcjanina, lękam się aby mnie na śmierć nie skazali.
- 34. Brat mój Aaron, wymowniejszy jest odemnie, rozkaż mu, aby mi towarzyszył; niech mi będzie pomocą i świadczy o rzetelności słów moich, bo lękam się aby nie poczytali mnie za kłamcę.
- 35. Aaron będzie twojem wsparciem, rzekł Pan, dam ci wielką władzę, Egipcjanie nie potrafią pokazać podobnych cudów, wy i ci którzy za wami pójdą, będziecie zwycięzcami.
- 36. Gdy Mojżesz odkrył Egipcjanom moją święta naukę: to wszystko jest kłamstwem, zawołali oni, podanie ojców naszych nic podobncgo nam nie przedstawia.
- 37. Bóg mój, zawołał Mojżesz, zna tych których oświeca wiarą, i którzy mieć będą raj w nagrodę, szczęśliwość nigdy nie będzie udziałem niegodziwych.
- 38. Panowie! rzekł Faraon do dworzan swoich, nie sadzę abyście wyznawali innego Boga nademnie. Hamanie przygotuj cegłę na zbudowanie wieży wyniosłej, ażebym mógł wstąpić do Boga Mojżeszowego; chociaż ten człowiek zdaje mi się być kłamcą,.
- 39. Król i jego wojsko podnieśli się w pychę, i zapomnieli sprawiedliwości, myśląc że zmartwychwstania nie będzie.
- 40. Kazałem dopędzić Faraona z jego wojskiem i pogrążyłem morskich przepaściach. Patrzcie jaki koniec bezbożnych.
- 41. Naczelnicy odrzuconych, pociągnęli za sobą podobnych ogień piekielny. Oni w dzień zmartwychwstania nie będą mieć opiekuna.
- 42. Dotknięći przekleństwem na tym świecie, w dniu ostatecznym będą okryci hańbą.
- 43. Zniszczywszy pierwotne ludy, dałem Mojżeszowi Pentateuclium, dla zachowania na ziemi pamiątki pańskiej.
- 44. Nie byłeś z Mojżeszem na zachodniej stronie góry Synai, kiedy mu udzlelałem moje przykazania. Ty nie byłeś pomiędzy świadkami.
- 45. Od Mojżesza przeszło wiele pokoleń, pozwoliłem im długo przebywać na ziemi. Nie mieszkałeś pomiędzy Madjanitami dla ogłaszania moich przykazań, lecz zsyłałem Proroków.
- 46. Nie byłeś na pochyłości góry Synai, kiedym wołał Mojżesza, ale z miłosierdzia Boskiego wybrany zostałeś do nauczania ludu do którego nie był jeszcze posyłany Apostoł; a to, iżby otworzyć im oczy na światłość.
- 47. Iżby nie wołali jak przyjdzie kara za ich grzechy: Panie dla czego nie zesłałeś nam Proroka, bylibyśmy trzymali się Twojej nauki i wiarę Twoją przyjęli.
- 48. A gdy postałem im Apostola z prawdą, oni wołali: Niech okaże nam tę moc jaka miał Mojżesz, to my uwierzymy. Nie zaprzeczaliż cudom jego, kiedy wołali: Pcntateuchum i Koran są to księgi napełnione kłamstwem sobie przeciwnem, my je obie, zarówno odrzucamy.
- 49. Mów im: Jeżeli prawdomówni jesteście, pokażcie księga Boskie, gdzieby prawdziwa wiara lepiej wyłożoną była, jak w Koranie i Pentuteuchum, a natychmiast pójdę za nią.
- 50. Milczenie oznacza iż się zawsze trzymają swoich żądz nie pomiarkowanych; a czyż jest większe zaślepienie nad to, gdy się kto błąka bez światła Bożego, za popędem swych namiętności. Bóg nieoświeca przewrotnych.
- 51. Dałem im słyszeć słowo wiary, aby ich wyprowadzić z obłąkania.
- 52. Ci którym dałem pisma przed nimi wierzą w nie.
- 53. I gdy im tłumacza ich naukę, wołają: wierzymy w te pisma, bo są prawda pochodząca, od Boga; przed zesłaniem ich byliśmy Muzułmanami.
- 54. Tacy odbiorą podwójną nagrodę ponieważ zachowali cierpliwość, oddawali za złe dobrem, a ubogim udzielali część dostatków, któremi ich obdarzyłem.
- 55. Skoro oni usłyszą kłótnie złośliwych, uciekają ztamtąd, wołając: My za nasze uczynki sami odpowiadać będziemy, a wy zdacie rachunek z waszych; pokój niech będzie z wami. Nic szukajmy przyjaźni tych których niewiadomośc zaślepia.
- 56. Ludzie nie zostaną oświeceni podług twoich chęci, Bóg oświeca tych którzy Mu się podobają, i zna wszystkich postępujących droga zbawienia.
- 57. Mieszkańcy Mekki mówili: Jeżeli przyjmiemy twoją wiarę, będziemy wygnani z naszego kraju. Nic zapewniłemże dla nich mieszkania, gdzie sprowadziłem wszelkiego rodzaju dostatki, dla ich utrzymania? Lecz większa ich część, została w zaślepieniu.
- 58. Ileż miast, oddanych rozpuście i nicgodziwości, zniszczyłem; większa ich część nie została więcej zamieszkana, a ich dziedzictwo należy do mnie.
- 59. Bóg nie obalił żadnego Państwa, nie posławszy wprzód do jego stolicy Proroka, któryby im opowiadał, Jego przykazania; i te tylko miasta zostały zniszczone, których mieszkańcy byli bezbożni.
- 60. Bogactwa których wam udzieliłem, przynoszą wam rozkosze i przyjemności życia; ale rozkosze nieba daleko są większe czyż tego nie pojmujecie?
- 61. Sprawiedliwy który osiągnie szczęśliwość jemu przyobiecaną, czyż doświadczy losu podobnego człowiekowi używającemu wszystkich rozkoszy życia światowego, a który w dzień zmartwychwstania zostanie odrzuconym.
- 62. Skoro bałwochwalca zostanie powołanym zapytają go:Gdzie są bogi których kładłeś na równi z Przedwiecznym.
- 63. Ci których potępienie jest ogłoszone, zawołają: Panie! myśmy ich zwiedli, bośmy sami byli także uwiedzeni; nie jesteśmy winni za cześć jaka nam oddawano, nic ich nie przymuszało, aby się nam kłaniali.
- 64. Powiedzianem będzie tym ludziom: Wzywajcie waszych bogów; oni ich będą wołać ale napróżno, będą bowiem milczeć, a oni zobaczą męczarnie, którychby się mogli ustrzedz, gdyby trzymali się prawdziwej wiary.
- 65. W dniu tym, Bóg ich powoła, i powie im: Co odpowiadaliście sługom moim?
- 66. W ustach skona im odpowiedź i będą niemymi.
- 67. Kogo żal przyprowadzi do wiary i cnoty, ten może spodziewać się prawdziwego szczęścia.
- 68. Bóg twój stworzył i wybrał, tych którzy Mu się podobają; bałwany nie mają własnej woli. Chwała Przedwiecznemu! Przekleństwo fałszywym Bogom.
- 69. Bóg wasz wie co ukrywają serca wasze, a co najaw wydają.
- 70. On jest jedynym Bogiem; chwała należy Mu w tym i w przyszłym świecie. On jest Najwyższym sędzia, wszyscy ludzie staną, przed Jego sądem.
- 71. Cóż myślicie? Jeżeliby Bóg przedłużył ciemność nocy aż do dnia zmartwychwstania, któż inny, mógłby wam zwrócić światłość; czyż tego nie rozumiecie?
- 72. Czyż myślicie że gdyby On przedłużył światłość dnia aż do dnia zmartwychwstania, że kto inny mógłby wam powrócić ciemność nocy, iżby służyła ku waszemu spoczynkowi. Czyż nie otworzycie oczu?
- 73. Bóg pełen dobroci, ustanowił dzień i noc, jedno dla pracy, drugie dla spoczynku, iżbyście Mu za to składali dzięki.
- 74. Kiedyś powołam bałwochwalców przed mój sąd, i zapytam ich: Gdzież są bogi których porównywaliście z moją. potęgą?
- 75. Każę stanąć po jednym świadku z każdego narodu, i powiem im: Gdzie są wasze dowody? Oni poznają że prawda pochodzi od Najwyższego, a ich zmyślone bóstwa znikną.
- 76.Karunjeden z Izraelitów, podniósł się był w pychę, iż udzieliłem mu największych bogactw, wielu silnych ludzi musiało dźwigać klucze pod któremi trzymał je zamknięte. Nie wylewaj się na zbytnie rozkosze, mówili mu Hebrajczycy, bo Bóg nienawidzi chełpliwych.
- 77. Staraj się obok bogactw które posiadasz, zasłużyć na królestwo niebieskie, i nie zapominaj tego, w czem najbardziej byłeś szczęśliwy na świecie; bądź dobroczynnym jako Bóg był dobroczynnym względem ciebie, nie kalaj ziemi występkami, albowiem Bóg nienawidzi gorszących.
- 78. To co mam, utworzyłem przez naukę która sam tylko posiadam,odpowiedział. Czyliż on nie wiedział, że Bóg zniszczył przed nim tyle pokoleń ludzi groźniejszych siłą i ważniejszych liczbą.
- 79. Karun pokazywał się przed ludem z niezmierną wystawą; ci którzy smakowali w życiu światowem, wołali: Oby Bóg dał żebyśmy byli tak bogaci jakKarun! on posiada ogromny majątek.
- 80. Lecz ci, którzy mieli prawdziwą wiarę i naukę, powiedzieli do nich: Nieszczęśliwi! nagroda którą Bóg przygotowywa sprawiedliwym, jest daleko szacowniejszą; lecz przeznaczoną jest tylko dla tych, którzy wierzą i dobrze czynią.
- 81. Z mego rozkazu roztworzyła się ziemia, aKaruni jego pałac zostali pochłonieni; liczni jego niewolnicy nie mogli go obronić przed ramieniem Najwyższego, i został pozbawiony wszystkiego.
- 82. Ci którzy dniem pierwej zazdrościli jego losowi, wołali nazajutrz: Bóg udziela, lub ujmuje swych względów, podług swejwoli; gdyby Jego miłosierdzie nie czuwało nad nami, ziemia zagrzebałaby nas w swoich przepaściach; złośliwi błogosławieństwa Bożego nie osiągną.
- 83. Przybytek życia przyszłego będzie nagrodą dla tych, którzy unikali pychy i występku. Koniec dla sprawiedliwych przeznaczony jest szczęśliwy.
- 84. Kto byt sprawiedliwym, odbierze wspaniałą nagrodę, a występni będą karani stosownie do ich przestępstw.
- 85. Ten który naucza ciebie Koranu, ułatwi pożądany twój powrót w dawne miejsce, Bóg zna tych którzy postępują za światłem, i tych którzy idą za ciemnościami.
- 86. Nie spodziewałeś się, że Koran danym ci będzie; jest on danym przez miłosierdzie Boga dla wszystkich, ty jesteś jego opowiadaczem. Nie dawaj pomocy niewiernym.
- 87. Żeby po łaskach które odebrałeś nie odwrócili ciebie od przykazań Boskich. Przyprowadzaj ludzi do Boga, a sam uciekaj od bałwochwalstwa.
- 88. Jednego tylko wzywaj Boga, On jest sam, wszystko znika przed Jego obliczem; On jest Najwyższym sędzią! Wszyscy staniecie przed Jego sądem.